Dağlık Karabağ Sorunu Özet

Dağlık Karabağ Sorunu

1823’teki nüfusunun %75’i Azeri Türklerinden oluşan Karabağ bölgesinde Azeriler ve Ermeniler birlikte ya­şamaktaydı. Gerek Çarlık Rusyası gerekse de SSCB döneminde izlenen iskan politikalarıyla 20.yüzyılın sonlarında nüfus haritası tersine dönmüş Ermeniler çoğunluğu ele geçirmiştir. Nüfus çoğunluğunu ele ge­çiren Ermeniler bu kez de Karabağ’ı kendisine bağla­mak isteyince iki topluluk arasında savaş kaçınılmaz bir hale gelmiştir. Çoğunluğu Ermenilerden oluşan Karabağ Parlamentosu Ermenistan’a katılma kararı alınca çatışmalar savaşa dönüşmüştür.

Karabağ’daki Ermeni işgali, BM başta olmak üzere bir­çok uluslararası kuruluşun telkinlerine rağmen devam etmektedir. Bu durum normalleşme sürecine sokulma­ya çalışılan Türkiye – Ermenistan ilişkilerinin en önemli açmazlarından biri olarak görülmektedir. Türkiye’nin normalleşmede Dağlık Karabağ Sorunu’nun çözümü­nü ön şart koşması kardeş ülke Azerbaycan’ın hakları­nı korumaya yönelik bir girişimdir.

Moskova yönetimi 1990’da bölgede silahsızlandırma kararı almış, Azeriler bu karara uyarken Ermeniler uy­mamıştır. Savunmasız durumda kalan Azeriler başta Hocalı olmak üzere birçok bölgede Ermeniler tarafın­dan katledilmiş, göçe zorlanmıştır. Birçok Azeri bugün anayurtları Karabağ’dan sürülmüştür.