İlk Türk Devletlerinde Sosyal Hayat

İlk Türk Devletlerinde Sosyal Hayat

Hunlar ve Göktürkler dönemlerinde göçebe bir hayat süren halk çadırlarda yaşıyorlardı. Türklerin yaşadıkları coğrafi şartlar hayvancılık faaliyetlerini öne çıkarmıştır. Büyük ölçüde at ve koyun besleyen halk, bozkır şartlarının gereği olarak ‘yaylak ve kışlak’ hayatı yaşıyordu. Türklerde at, göçebe hayatın vazgeçilmez bir parçasıydı.

Göçebe bir hayat tarzı benimseyen Türklere ait şehir kalıntıları ortaya çıkarılmıştır. Örneğin, Selenga nehri civarında Hunlar dönemine ait etrafı surlarla çevrili içinde evlerin yer aldığı yerleşim merkezlerinin kalıntılarına rastlanmıştır. Göktürkler döneminde şehirler kurdukları bilinen Türkler, Uygurlar döneminde yerleşik hayata geçmişlerdir. Bu gelişmeler sonucunda Türklerde sosyal yaşam değişmiş, mimari gelişmiş, şehircilik ve şehir kültürü ortaya çıkmıştır. Kurulan şehirler o dönemin canlı ticaret merkezleri olmuştur.

Türklerde okçuluk, güreş, cirit ve at yarışları önde gelen sporlardı. Çeşitli zamanlarda hem savaş eğitimi yapmak hem de ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla sürek avları düzenlenmiştir.

Sade bir hayat yaşayan Türk toplumunda bağımsızlığa çok önem verilmiştir. Türk devletlerinde sosyal hayat sınıfsızdı. Başarılı olan bir kişi en üst görevlere kadar çıkabilirdi. Türk devletlerinde kölelik soyluluk yoktu. Toplum sınıflara ayrılmamış, dini ve ekonomik eşitlik sağlanmıştır.