Gücünün Zirvesinde Osmanlı konusu dahilinde bulunan “Doğuda Hakimiyet Kurulması” Osmanlı- Safevi İlişkileri olarakta adlandırılabilir. Bu yazımızı yine maddeler halinde özetlemeye çalıştık.
İçindekiler
Doğuda Hakimiyet Kurulması
Osmanlı’nın doğuda en büyük rakibi Safeviler idi. II. Bayezid döneminde bozulan ilişkiler (Şahkulu İsyanı) Yavuz Sultan Selim döneminde savaşa dönüştü.
Kanunî döneminde Osmanlı İran ilişkileri tekrar bozuldu. Bu durumun temel sebebide, Safevi Devleti’nin Yavuz döneminde Çaldıran savaşı ile büyük bir darbe yemesi sonrasında Şah Tahmasb’ın Şarlkenle Osmanlılara karşı ittifak yapmasıydı.
Bu dönemde üç İran seferi yapıldı.
Irakeyn Seferi (1534-1535)
Neden
İran’ın Şii propagandası.
Safevilerin Şarlken ile ittifak yapması,
Sonuç
Kanunî İstanbul antlaşması sonunda (1533) Tebriz’e girdi.
Şah, Osmanlı ordusunun karşısına çıkamamıştır. Kanuni’nin iki yıl süren Doğu Seferi sonucunda Tebriz ve Bağdat alınmıştır.
Bu sefere Irakeyn Seferi de denir.
Basra-Bağdat-Halep ticaret yolunun denetimi de sağlanmıştır.
İran (Tebriz) Seferi (1548)
Neden
Irakeyn Seferi sonrasında Safeviler karşı saldırıya geçmiş ve Tebriz dâhil birçok yeri geri almıştır.
1547’de Habsburglarla yapılan antlaşma üzerine Avrupa ve Akdeniz’deki güvenliği sağlayan Osmanlılar yönünü tekrar doğuya çevirmiştir.
Sonuç
1548’de Tebriz’i geri alan Kanuni’nin karşısına Şah Tahmasb yine çıkamamıştır.
Batıda Erdel olayları tekrar başlayınca bölgede Van Beylerbeyliği kurularak Safevilere set çekilmek istenmiştir.
Nahçıvan Seferi (1553)
Neden
Osmanlı ordusunun Macaristan’da olmasından faydalanan Şah Tahmasb, 1550 yılında Şirvan, Ahlat ve Erciş’i ele geçirdi.
Şah Tahmasb’ın Bağdat’ı tehdit etmesi üzerine 1553 yılında Osmanlılar tekrar İran’a yönelmiştir.
Sonuç
Osmanlı’nın karşısına Şah Tahmasb yine çıkmamış ve bunun üzerine Kanuni, kışı geçirmek üzere Amasya’ya dönmüştür.
İlk Osmanlı-Safevi antlaşması olan Amasya Antlaşması imzalanmıştır.