Türklerin Kullandığı Takvimler Kısaca

İslam öncesi Türk devletleri, Çinliler ve Tibetliler tarafından kullanılmıştır. Bu takvim güneş yılı esasına göre 12 yıllık dönemler halinde düzenlenmiştir. Her yıla bir hayvan adı verilirken aylar rakamlarla ifade edilmiştir. Orta Asya Türkleri’nin bu takvimi oluşturmuş olmaları Astronomi Bilimi ile uğraştıklarını gösterir.

Ömer Hayyam başkanlığında ki bir kurul tarafından Büyük Selçuklu hükümdarı Celaleddin Melikşah Dönemi’nde düzenlenmiştir. Güneş yılı esaslıdır. Bu takvimin başlangıcı ise yine 622 Hicret olaylıdır. Takvim 1079’da uygulanmıştır. Takvim-i Melikşahi de denir

Osmanlı Devleti döneminde mali işlerde kullanılmak üzere düzenlenmiştir. Şemsi Rumi Takvim de denir. Bu takvim 1676’da düzenlenmiş olup en son şekli 1830’da verilmiştir. Takvim güneş yılı esasına dayanır. Rumi takvimin başlangıcı da 622 Hicret olayına dayanır. Miladi takvim ve Rumi takvim arasında 584 yıl fark vardır. (Miladi Takvim 584 yıl fazla rakamla ifade edilir.)

Romalılar Mısır’dan aldıkları güneş takvimini Jülius Sezar döneminde ”Jülyen Takvimi’ ‘şeklinde düzenlemişlerdir. XVI. yy’da Papa XIII. Gregor tarafından hataları düzeltilerek en son şekli vermiştir. Bu takvim güneş yılı esaslı olup Hz. İsa’nın doğumu başlangıç alarak alınmıştır. Türkiye Cumhuriyeti döneminde batıyla olan mali ve siyasi ilişkileri düzenlemek amacıyla 1 Ocak 1926’da uygulamaya konmuştur.

Türklerin İslamiyet’i kabul ettikten sonra kullandıkları takvimdir. Ay yılı esasına göre düzenlenmiştir. Hicri takvimin başlangıcı Hz. Muhammed’in Mekke’den Medine’ye göç ettiği 622 yılı yani Hicret olayı olarak kabul edilir. Bu takvim Hz. Ömer Dönemi’nde Hicretten 27 yıl sonra yani 639’da uygulanmaya konmuştur.  Miladi takvim ile arasında 11 günlük fark vardır.